ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΥΦΟΥΣ

YΦΟΣ- ΜΟΡΦΕΣ/ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ/ ΣΤΟΧΟΙ

1.       ΟΙΚΕΙΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΥΦΟΣ> απλές καθημερινές  λέξεις  και  εκφράσεις, χρήση α’ και β’ ενικού και πληθυντικού προσώπων, παραδείγματα από την καθημερινή ζωή, παροιμίες, σύντομες προτάσεις, χιούμορ- ελαφρά ειρωνεία, διάθεση επεξήγησης, προσφωνήσεις, οικειότητα, αποφυγή πολλών σύνθετων και λόγιων λέξεων και ειδικών όρων κ.ά.

 

ΣΤΟΧΟΙ> αμεσότητα, ευθύτητα, οικειότητα, ζωντάνια, παραστατικότητα, πρόκληση συναισθημάτων όπως ενθάρρυνση, εμψύχωση, προτροπή κ.ά.

 

2.      ΟΞΥ ΥΦΟΣ-ΣΥΧΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΟ

 

·         Ειρωνεία- έντονη

·         Αντιθέσεις

·         Φορτισμένες λέξεις-συναισθηματικά και ιδεολογικά

·         Αλλαγή σειράς συντακτικών όρων για έμφαση

·         Κλιμάκωση

·         Ασύνδετο

·         Πολυσύνδετο

·         Σχετικά σημεία στίξης, !?

·         Ρητορικά ερωτήματα

·         Πρώτο και δεύτερο ρηματικό πρόσωπο

·         Επαναλήψεις

·         Αντωνυμίες > αυτοί, εκείνοι, κάποιοι… (ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΙ), α’ και β’ πρόσωπα.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ> ΚΑΤΑΔΕΙΞΗ-ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΗ-ΕΜΦΑΣΗ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΌΣ, ΑΦΥΠΝΙΣΗ, ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ, ΚΑΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ Κ.Α.

3.      ΣΟΒΑΡΟ-ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ ΥΦΟΣ

 

·         Γ’ ΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

·         ΤΑΣΗ ΓΙΑ ΜΑΚΡΟΠΕΡΙΟΔΟ, ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΜΕ ΒΡΑΧΥΠΕΡΙΟΔΟ ΓΙΑ ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΥΣΤΟΧΙΑ

·         ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

·         ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΝΥΠΟΔΗΛΩΣΗΣ-ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑ

·         ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΗ-ΔΗΛΩΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

·         ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΑ

·         ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

·         ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ- ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

·         ΔΕΣΙΜΟ ΝΟΗΜΑΤΩΝ (ΣΥΝΟΧΗ-ΣΥΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ)

 

ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ>ΣΥΝΤΑΙΡΙΑΣΜΑ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΘΕΜΑΤΟΣ, ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΜΠΟΥ, ΑΝΑΛΟΓΟ ΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΕΙΔΟΣ, Π.Χ. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΑΡΘΡΟ.

ΜΕΙΚΤΟ ΥΦΟΣ

Συνήθως, σε κάποια σημεία του κειμένου, απλό-επικοινωνιακό-φυσικό ΚΑΙ, σε άλλα,  πιο σύνθετο-σοβαρό.

Σε> δοκίμια, άρθρα κ.ά.

ΣΤΟΧΟΙ> να απευθύνεται στις ευρείες μάζες και όχι μόνο σε έναν πιο στενό κύκλο δεκτών, ζωντάνια, παραστατικότητα, πειστικότητα, προσαρμογή στα εκάστοτε λεγόμενα και στη σοβαρότητά τους, εκφραστική ποικιλία μέσω εναλλαγών ύφους, το κείμενο εμψυχώνεται, γίνεται επικοινωνιακότερο κ.ά.